Wat militairen moeten doorstaan tijdens oorlogen kunnen we ons niet eens inbeelden. Velen hebben het geluk dat ze terug naar huis kunnen, maar de gruwel uit hun gedachten krijgen is een andere kwestie.
Toen militair Josh Marino terugkeerde van zijn missie in Bagdad, besefte hij niet dat hij aan de post-traumatische stressstoornis leed.
Dit zijn gevolgen waar duizenden soldaten moeten mee leren leven, en die onzichtbaar zijn voor de buitenwereld. Sommige symptomen worden niet herkend door de militairen en dus blijven ze vaak onbehandeld.
Toen Josh besloot dat de mentale foltering te zwaar werd, besloot hij om er een einde aan te maken. Maar net op tijd zag hij iets wat hij nooit meer zal vergeten. Iets dat zijn leven zou redden.
Josh herinnert zich de dagen toen hij aan de frontlinie vocht. “Op een dag was er een aanval tegen ons met mortierbommen, en er ontplofte een op 10 meter van me. Ik liep traumatische hersenschade op en leed aan posttraumatische stress. Heel wat van onze jongens gaan naar huis zonder te beseffen wat de oorlog met hen gedaan heeft. In heel wat gevallen is het een onzichtbare wonde die niemand kan zien.”
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10155284729831806&set=a.76751676805&type=3
Toen de mentale littekens van de oorlog teveel werden voor Josh, besloot hij dat niet verder kon. “Ik haalde mijn messen uit en legde ze klaar. Ik schreef een brief op mijn computer.”
Toen Josh de deur uitliep in de regen, en zijn laatste sigaret rookte, werd hij afgeleid door een geluid.
Iets verderop aan de legerbarakken op de basis in Kansas hoorde de soldaat gemiauw van een klein zwart poesje die uit het bos gekropen kwam.
Veteran about to commit suicide goes to smoke his last cigarette, but then he hears something in bushes3 weeks ago by…
Posted by Debashis De on Monday, October 23, 2017
“Hij kwam op me afgewandeld en wreef zich tegen me aan. Ik streelde hem en barstte in tranen uit,” vertelt hij in zijn kortfilm “Josh & Scout”. “Misschien wist die poes dat ik het niet meer aankon.”
“Ik stopte met denken aan al mijn problemen en begon te denken aan de kat zijn problemen en hoe ik hem kon helpen,” vertelt Josh.
Kapot van verdriet
Hij noemde het katje “Scout”, en begon hem elke dag eten te geven. Josh zegt dat de kat zijn leven heeft gered, maar toen de kat op een dag niet meer kwam opdagen was Josh kapot van verdriet.
Josh ging verder met zijn leven, en mistte Scout. Maar uiteindelijk werd hij verliefd op een meisje en besloot om een kat te adopteren tijdens een beurs, want Scout had een grote impact gemaakt op Josh zijn leven.
Maar Josh had geen idee wie hij zou tegenkomen op de beurs.
“Plots kwam een klein zwart katje op me gesprongen en begon aan mijn arm te trekken,” vertelt hij toen hij Scout opmerkte. “Ik pakte hem vast en liet hem niet meer los.”
Josh tekende meteen de papieren voor adoptie. Dit kleine katje, die Josh zijn leven gered heeft, wilde namelijk dat Josh zich beter zou voelen. Josh begon beter te eten en stopte met roken.
Puur toeval
De man werd uiteindelijk ontslagen uit het leger, huwde met zijn vriendin Becky, haalde een masterdiploma in klinische rehabilitatie en mentale gezondheid, en vond een job in het departement voor Veteranen.
Door deze toevallige ontmoeting met het zwartje katje, veranderde Josh zijn leven voorgoed. Nu kan Josh andere veteranen helpen die met hetzelfde worstelen. Wie weet hoeveel levens Josh al gered heeft met zijn werk.
Kom meer te weten over Josh en Scout in de video hieronder.
Het is echt buitengewoon hoeveel dieren kunnen betekenen voor mensen. Deze jongeman had bijna een einde gemaakt aan zijn leven. Godzijdank dat er dieren bestaan.
Deel aub dit geweldige verhaal vol hoop en geluk met je vrienden en familie.