Ouder worden zou een eenvoudig proces moeten zijn zonder al te veel problemen, afgezien van de problemen die met onze gezondheid te maken hebben.
Een van de grote angsten is de eenzaamheid en de mensen en plaatsen waar we van houden niet meer te kennen.
Nog vreselijker is de angst om de rest van de weinige tijd die ons nog rest opgesloten te moeten doorbrengen in een bejaardentehuis.
Deze angst was helaas werkelijkheid geworden voor Ines, een 81-jarige dame, die op een dag besloot te ontsnappen uit de inrichting waar ze woonde…
Dit schijnbaar ongelooflijke verhaal deed zich onlangs voor in Faenza, waar Ines (fictieve naam), bijgenaamd “Bice”, besloot te ontsnappen uit het rusthuis waarin zij sinds augustus 2022 woont.
Het verhaal dat verscheen in Corriere Romagna, verspreidde zich in enkele dagen als een lopend vuurtje en zorgde voor de reacties en de steun van een hele natie.
Het lijkt bijna de plot van een Hollywoodfilm, maar het verhaal is net zo echt als de problematiek die het oproept van de levensverhalen van veel ouderen die tegen hun wil zijn opgesloten in rusthuizen, op zoek naar vrijheid.
Ze had haar ontsnapping al dagen gepland
Van elke mogelijke variant tot aan de details van wat ze mee zou nemen en haar uiterlijk voorkomen tijdens het ontsnappen. De oude vrouw had besloten terug te keren naar de plekken van haar zorgeloze jeugd.
Nadat het personeel even was afgeleid slaagde ze erin meteen na het ontbijt de achterkant van het gebouw te verlaten. Gewapend met haar handtas en haar agenda vol belangrijke adressen en nummers ging ze op weg.
Zoals gemeld ging Ines vervolgens naar het station en stapte op de trein richting Rimini, met een tussenstop in Bellaria Igea Marina.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Eenmaal op haar bestemming aangekomen, ging ze naar Hotel Flora, een hotel waar Bice als jong meisje vele jaren geleden de vakanties met haar familie had doorgebracht.
Bice begon verschillende keren aan te bellen, zich afvragend waarom er niet werd opengedaan, en na een tijdje gaven de eigenaars die recht boven het hotel wonen binnen haar het trieste nieuws: het hotel was gesloten.
De oma zou op dat moment theoretisch twee opties hebben gehad, ofwel naar het fabelachtige Lissabon in Portugal reizen, waar ze op vakantie was geweest, ofwel naar het huis van een tante die op een ver eiland woonde.
Toevlucht in de kerk
Maar wellicht moe en afgemat was door de intense ontsnappingsactie, besloot Bice naar de kerk te gaan. Ze vertelde haar verhaal over haar eigen lijden en verdriet. Dat ze opgesloten zat in het bejaardentehuis, waar volgens haar zelfs het eten dat ze voorgeschoteld kreeg haar niet hielp zich goed te voelen met al die “verwaterde soepen, gekookte appels en ham van honderd jaar geleden”.
De pastoor was echter verbaasd over haar verhaal, aangezien Bice er verzorgd en goed gekleed uitzag en geen tekenen van mishandeling of lichamelijk ongemak vertoonde. Dus besloot de pastoor de politie in te lichten, die de instelling en de ondersteunende beheerder die voor haar zorgden waarschuwde, ondanks het feit dat Ines herhaaldelijk had gevraagd hen niet te vertellen waar ze was.
Vervolgens kreeg ze een kalmerend middel toegediend en werd ze in een ambulance veilig teruggebracht, nadat artsen van het gezondheidscentrum vaststelden dat de bejaarde vrouw niet altijd helder was en aan verschillende problemen leed.
Het artikel gaat verder onder de foto:
Het ongemak dat de bejaarde vrouw in het verpleeghuis voelde, had overigens niet alleen te maken met het geserveerde menu, in feite vertelt ze over slapeloze nachten waarin mensen “hun moeder of engelen aanroepen”.
“Ik wil leven en sterven waar ik wil”, zei ze in een interview met Vita in Diretta.
Een vreselijk eenzame oude vrouw
Bice wordt ook geteisterd door de enorme eenzaamheid van een bedroefde moeder die probeert haar kinderen te bellen, met wie ze momenteel geen relatie heeft, maar die de telefoon neergooien en niets van haar willen horen.
“Rusthuizen zijn plaatsen die het leven uit je zuigen, of wat er nog van over is,” zei Bice.
De oudere vrouw voegde er triestig aan toe: “Beter de straat, of liever de dood. Ik wil mijn vrijheid terug”.
De oproep van de bejaarde vrouw aan Vita in Diretta komt luid en duidelijk over: “Mijn enige bedoeling is te bewijzen dat ik het alleen kan redden”.
Haar enige wens is om op zichzelf te kunnen wonen en vooral te kunnen bewegen, uit te gaan en die normale activiteiten te doen die we allemaal doen als we dat willen, maar die ze niet meer kan.
Hieronder ziet u een interview met Bice:
Een tot nadenken stemmend verhaal. Niemand zou tegen zijn wil in een rusthuis moeten wonen. Wij wensen mevrouw Bice dan ook het allerbeste, we hopen dat ze ooit sereen en gelukkig mag zijn!
Wat vinden jullie ervan? Laat het ons weten in de reacties op Facebook en deel het verhaal van Bice zodat meer mensen ervan horen.